Arterijska hipertenzija.

Arterijska hipertenzija predstavlja veoma često oboljenje u opštoj populaciji. Možemo je definisati kao bolest koju karakteriše vrijednost arterijskog krvnog pritiska 140 mm/Hg ili više za sistolni i 90 mm/Hg ili više za dijastolni pritisak u tri uzastopna adekvatna mjerenja u toku 1-3 nedelje.

Razlikuju se dva tipa arterijske hipertenzije:
Primarna ili esencijalna hipertenzija čiji su uzroci još uvijek nepoznati i koja obuhvata oko 85-90 % svih hipertenzivnih pacjenata.
Sekundarna hipertenzija kao posledica postojanja druge bolesti koju identifikujemo kao uzročnu bolest. To mogu biti: bubrežne bolesti, endokrine bolesti, neurogene bolesti, uzimanje nekih ljekova…
Prema vrijednostima arterijskog krvnog pritiska razlikujemo:
Blaga hipertenzija: sistolni 140-159 mm/Hg, a dijastolni 90-99 mm/Hg
Umjerena hipertenzija:sistolni 160-179 mm/Hg, a dijastolni 100-109 mm/Hg
Teška hipertenzija: sistolni veći od 180 mm/Hg, a dijastolni veći od 110 mm/Hg

Simptomi kojima se manifestuje arterijska hipertenzija nekada mogu biti odsutni ili blago izraženi, kada postoje najčešće su to: glavobolja, zujanje u ušima, vrtoglavica, nestabilnost pri hodu, nedostatak vazduha, nesanica, lupanje srca, osjećaj umora…

Dijagnoza se postavlja mjerenjem arterijskog pritiska koje bi trebalo vršiti poslije bar 20 min. odmora, prema SZO sprovesti tri uzastopna adekvatna mjerenja u toku 1-3 nedelje. U obzir uzeti tzv. fenomen bijelog mantila.

Tretman kod primarne hipertenzije uključuje kontrolu i normalizaciju vrijednosti arterijskog krvnog pritiska, a kod sekundarne liječenje osnovne bolesti.
Kontrola i normalizacija postižu se na sledeći način:
Opštim mjerama:
– dijetetski režim ishrane ( neslana dijeta,izbjegavanje masti animalnog porijekla…)
– umjerena fizička aktivnost ( šetnja, plivanje…)
– smanjenje nivoa stresa ( tehnike relaksacije )
– prekid pušenja cigareta, kao i
Farmakoterapijom ( diuretici, beta blokatori, ACE inhibitori, blokatori Ca kanala…)